Η γνωριμία μου με τον άνθρωπο στον οποίο θ' αναφερθώ πάει μια δεκαπενταετία περίπου πίσω.
Ωστόσο, είχα να τον συναντήσω και ν' ανταλλάξουμε λίγες έστω κουβέντες περίπου 7-8 χρόνια.
Σημειωτέον, ο εν λόγω γνωστός μου είναι αυτό που λέμε "πολύ ψαγμένος" κι έχει την ευκολία ν' αποφαίνεται επί παντός επιστητού.
Προ ημερών λοιπόν, τον συνάντησα σ' έναν δημόσιο χώρο να περιφέρεται συνοδεύοντας το σκύλο του και αξιοποιήσαμε την ευκαιρία να πούμε δυο λόγια, υπό καθεστώς απαγόρευσης κοινωνικών επαφών.
Κατά τη διάρκεια της σύντομης συνάντησής μας, παρατήρησα πως κάθε φορά που έκανα ένα βήμα προς εκείνον, αυτός οπισθοχωρούσε, κάτι για το οποίο του εξέφρασα την απορία μου.
Η απάντηση ήταν σαφής, σαφέστατη: φοβούνταν την πιθανότητα να του μεταδώσω (αν και μασκοφόρος) τον κορωνοϊό.
Σε παρατήρησή μου πως το κατοικίδιό του, με το οποίο κυκλοφορούσε σε καθημερινή βάση και γινότανε πόλος έλξης διαφόρων μικροβίων, ιών κλπ (και του κορωνοϊού συμπεριλαμβανομένου) αποτελούσε απείρως σοβαρότερη απειλή, η απάντηση ήταν καταπέλτης: τα ζώα δεν κολλάνε και δεν μεταδίδουν τον ιό!
Σε δυο-τρεις μέρες έσκασε η ιστορία με τα εκτρεφόμενα μινκ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου