Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

AΦΙΕΡΩΜΕΝΟ

Πριν δύο περίπου μήνες έφυγε από τη ζωή ο καθηγητής-φιλόλογος Γιώργος Ποσάντζης.
Ο Γ. Ποσάντζης δεν ήταν ένας συνηθισμένος καθηγητής, με την έννοια που αυτό μπορεί να  γίνει αντιληπτό στους δύστηνους καιρούς μας.
Δεν ήταν ο τύπος του εκπαιδευτικού που "σέρνεται" από την κλασσική δημοσιοϋπαλληλική βαρεμάρα, αδημονώντας πότε θα έλθει η ώρα να σχολάσει και να επιστρέψει στο σπίτι του.
Ο Γ.Ποσάντζης υπήρξε ερευνητής, ή για να ακριβολογήσω ΜΥΣΤΗΣ της Ελληνικής γλώσσας, ειδικότερα δε της Αρχαίας, για την οποία έτρεφε ιδιαίτερα αισθήματα λατρείας.
Το πάθος του για την διδασκαλία, την ορθή διδασκαλία της Αρχαίας Ελληνικής γραμματείας, ήταν τέτοιο και τόσο που δεν επέτρεπε την παραμικρή παρέκκλιση από το κεκανονισμένο...
Ο εκλιπών υπήρξε δάσκαλός, ή σωστότερα  ένας από τους δασκάλους μου στο Λύκειο Πάρου, στον οποίο(-στους οποίους) οφείλω πολλά, μα πάρα πολλά πράγματα.
Υπήρξε φωτεινό παράδειγμα επιστήμονα, στοχαστή και υπηρέτη της Παιδείας.
Η μνήμη του θα μείνει άσβηστη στις καρδιές και στα μυαλά όλων των μαθητών του.

3 σχόλια:

  1. Αγαπητέ Αριστοφάνη,

    είχα την επιθυμία και πρόθεση, από την ήμερα της αποδημίας του να εξωτερικεύσω ορισμένα λόγια για τον αληθινό διδάσκαλο του Λυκείου και Γυμνασίου της Πάρου αλλά η δύσκολη καθημερινότητα μου δεν μου το επέτρεψε.
    Συνυπογράφω λοιπόν, την παραπάνω αφιέρωση προσθέτοντας απλά ότι ο εκλιπών μαζί με άλλους εκλεκτούς Καθηγητές-Διδασκάλους -που είναι εν ζωή αλλά και με τους αποδημήσαντες - αποτελούν και αποτέλεσαν για την εκπαιδευτική κοινωνία και παιδεία της Πάρου το αζιμούθιο,την πυξίδα και τον φάρο του πνεύματος για την εκάστοτε παριανή νεολαία μας για να παραμείνει στις ράγες του ανήσυχου πνεύματος πέρα από τα όρια του νησιού μας, της πεπαιδευσιμότητας της ζωής αλλά και της ορθολογικής, συνετής σκέψης, συμπεριφοράς και διαπαιδαγώγησης.

    Με εκτίμηση
    Δεκαγένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. YΓ: ένεκα των πανελληνίων εξετάσεων το παρακάτω άρθρο το θεωρώ διαχρονικό και αγγίζει φυσικά και εμάς που περάσαμε την δίνη αυτή να πιστεύουμε στην ομορφιά του ονείρου!
    αν το θεωρείς αξιόλογο ανηρτησέ το

    http://lefterisp.wordpress.com/2013/05/11/ex/
    Δεκαγένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πράγματι ενδιαφέρον το κείμενο που προτείνεις, αλλά είναι τεράστιο. Ξεπερνάει ακόμη κι αυτά του Καζάκη, σεντόνια κανονικά δηλαδή...
    Πάντως ευχαριστώ για την παρέμβασή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή