Την περίοδο που διετέλεσα μέλος του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Πάρου, είχα προσπαθήσει, αφενός μέσα από το όργανο αυτό, αφετέρου αποστέλλοντας έγγραφα προς όλους τους αρμόδιους και συναρμόδιους φορείς (με σχετικές κοινοποιήσεις στους βουλευτές), να κτυπηθεί το φαινόμενο της παραξενοδοχείας στο νησί, που είχε αρχίσει ήδη από τότε να αποκτά ανησυχητικά μεγάλες διαστάσεις.
Λόγω της επαγγελματικής μου ιδιότητας, ήμουν σε θέση να γνωρίζω τις διαδρομές του χρήματος των παρανομούντων, ειδικότερα δε των αλλοδαπών, οι οποίοι οργίαζαν σε βάρος της εθνικής μας οικονομίας και είχα μάλιστα προσφερθεί να δώσω συγκεκριμένα στοιχεία γι αυτές τις δραστηριότητες.
Στην προσπάθειά μου αυτή αντιμετώπισα έναν τοίχο αδιαφορίας και υποτίμησης της σοβαρότητας του θέματος, εκ μέρους τόσο υπηρεσιακών όσο και πολιτικών παραγόντων.
Και οι τρεις (τότε) βουλευτές επικαλέστηκαν την έλλειψη ειδικού θεσμικού πλαισίου για την πάταξη της θηριώδους αυτής φοροδιαφυγής, με αποτέλεσμα να μην δοθεί καμμία συνέχεια στην υπόθεση.
Για τα τοπικά μέσα μάλιστα το θέμα αυτό δεν φιλοξενήθηκε ούτε καν στα ψιλά της ειδησεογραφίας τους!
Έπρεπε να επιχειρήσει εκ νέου (έπειτα από τρία χρόνια) ο
Μ.Γλέζος, πάλι από τις γραμμές του δημ. συμβουλίου να κινητοποιήσει
τους ελεγκτικούς μηχανισμούς για να μπει τέλος στην απίστευτη σε έκταση
"μαύρη οικονομία", μόνο που δυστυχώς και παρά την δημοσιότητα και την σκόνη που σήκωσε* η κίνηση αυτή, ουδέν ουσιαστικό προέκυψε.
Χρειάστηκε να περάσουν τόσα χρόνια για να πάρουν μπρος οι μηχανισμοί και να ασχοληθούν, εκτός από τους περιπτεράδες και με τους μεγαλοφοροφυγάδες.
Αυτά για την ιστορία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου