Κάποτε επικρατούσε η αντίληψη, πως ο βασικός εχθρός των επιστημών είναι ο σκοταδισμός.
Η άρνηση δηλαδή των ανθρώπων, να μελετήσουν και να ερμηνεύσουν τον περιβάλλοντα αυτούς κόσμο με όρους λογικής και οργάνωσης της παρατήρησης με τα μέσα και τις μεθόδους που προσφέρονταν σε κάθε στάδιο ανάπτυξης της τεχνολογίας και του πολιτισμού.
Το λυπηρό είναι, πως πλέον, στον σύγχρονο κόσμο, οι πιο επικίνδυνοι εχθροί της επιστήμης έχουν καταστεί/καταντήσει οι ίδιοι οι επιστήμονες!
Τα όσα, για παράδειγμα, έχουν επισυμβεί καθ'όλη την περίοδο της ψευδο-πανδημίας, αποτελούν κόλαφο για την σύγχρονη Ιατρική, η οποία γύρισε, όχι δεκάδες, αλλά εκατοντάδες χρόνια πίσω με τα καμώματα των "ειδικών" της κακιάς ώρας, οι οποίοι γελοιοποίησαν και απαξίωσαν όλα τα μέχρι σήμερα επιτεύγματα και κατακτήσεις της επιστήμης αυτής.
Γκρέμισαν κοντολογίς, όλο το γνωστικό οικοδόμημα που συσσώρευσε η πείρα και η έρευνα αιώνων, από τον Ασκληπιό και τον Ιπποκράτη, τον Διοσκουρίδη και τον Γαληνό, μέχρι τις μέρες μας.
Kι αυτό αφορά στη Δύση, γιατί στην Ανατολή εξίσου, αν όχι σημαντικότερα είναι τα επιτεύγματα τόσο της Ινδικής (Αγιουρβέδα), όσο και της Κινέζικης Ιατρικής.
Ωστόσο, δεν είναι τα όσα ντροπιαστικά για την Ιατρική ζήσαμε την περίοδο 2020-2023 ο λόγος του παρόντος σημειώματος, αλλά τα όσα απίστευτα άκουσα σε τηλεοπτική συζήτηση από "ειδικούς" της γεωπολιτικής ανάλυσης, λίγες μέρες πριν σε μεγάλο τηλεοπτικό σταθμό, με θέμα τις εξελίξεις στον Περσικό κόλπο.
Ο ένας μάλιστα εξ αυτών, κατέχει και υψηλό κυβερνητικό αξίωμα, εκτός του πανεπιστημιακού του τίτλου!
Η ευκολία με την οποία κάποιοι επιδίδονται σε αναδρομές και συσχετίσεις των παρόντων γεγονότων με αντίστοιχα του μακρινού παρελθόντος, δεν συνάδει και με την ανάλογη αξιοπιστία και εγκυρότητα των όσων ισχυρίζονται.
Για κάποιον -όπως η αφεντιά μου- που μελετά την Ιστορία εξονυχιστικά και εξαντλητικά εδώ και πάνω από 45 χρόνια και πάντοτε καταφεύγοντας στις Πηγές της και όχι μόνο σε συγγράμματα κάποιων σύγχρονων κακοποιητών της Ιστορικής Έρευνας, η ακρόαση φληναφημάτων αποτελεί βαρύτατη και άκρως ανθυγιεινή δοκιμασία.
Αναρωτιέμαι ενίοτε, αυτοί που ομιλούν για ιστορικές προσωπικότητες, όπως π.χ. ο Μέγας Αλέξανδρος, αν έχουν ποτέ τους διαβάσει Αριστόβουλο, Αρριανό, Διόδωρο, Πλούταρχο κα αρχαίους συγγραφείς, προκειμένου να σχηματίσουν εδραία πεποίθηση περί των ιστορικών τους συμπερασμάτων.
Κι όταν αναφέρομαι στις πηγές αυτές, δεν εννοώ την ανάγνωσή τους μεταφρασμένων, αλλά στο πρωτότυπο και μάλιστα κατ' αντιπαραβολή!
Θα μου πείτε, πολλά ζητάς στην εποχή της φαστφουντ ενημέρωσης και της επιφανειακής παρατήρησης...
Ωστόσο, κι αυτό είναι το επικίνδυνο, ότι αυτοί με τις όποιες ανεπάρκειές τους, λειτουργούν ως διαμορφωτές της κοινής γνώμης και περνούν στο υποσυνείδητο των πολιτών αθλιότητες του τύπου "συνωστισμός στην προκυμαία της Σμύρνης το 1922", "η θάλασσα δεν έχει σύνορα", "ιμπεριαλιστής ο Μ.Αλέξανδρος" και άλλα της ιδίας συνομοταξίας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου