ΜΙΚΗ, ΥΠΗΡΞΕΣ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΜΕΓΑΛΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΧΩΡΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Στην Ελλάδα που δεν αντέχει, δεν ανέχεται τα ανεξάρτητα,τα ελεύθερα πνεύματα.

Στην Ελλάδα που δεν "χωνεύει" τα μεγάλα μεγέθη.

Πόσο περισσότερο μεγέθη σαν εσένα τον απροσμέτρητο.

Βλέπω τα αφιερώματα, ακούω τα "αποχαιρετιστήρια" και τα "καλά λόγια" πολιτικών παραγόντων, δημοσιογράφων, καλλιτεχνών και άλλων και σοκάρομαι.

Και οργίζομαι.

Εκθειάζουν Εσένα, Εσένα που υπήρξες πρότυπο Αγωνιστή, αλλά και υπόδειγμα Ασυμβίβαστου.

Εσένα όμως, που λοιδωρήθηκες όσο κανείς άλλος, από αυτά  τα συνάφια, ακριβώς γι αυτή σου την Στάση Ζωής.

Στάση Ζωής που πλήρωσες ακριβά, πολύ ακριβά.

Κι έρχονται οι χθεσινοί υβριστές σου, ν' αντλήσουν λίγο φως να πάρουν λίγη λάμψη από το ανέσπερο φως που εκπέμπεις και θα εκπέμπεις παντοτινά.

Γιατί υπήρξες Φάρος, οδηγός για χιλιάδες Έλληνες.

Κι ας σε περιφρόνησε η Ελληνική Πολιτεία.

Αυτή η Πολιτεία, που σήμερα στο τελευταίο σου ταξίδι δεν φείσθηκε ύμνων και επαίνων.

Αυτή η Πολιτεία, που τσιγκουνεύτηκε την ύψιστη αναγνώριση στο πρόσωπό σου, στους αγώνες σου στην προσφορά σου.

Την τιμή και υποχρέωσή της να σε αναδείξει Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Αυτή η Πολιτεία που απαξίωσε τον μεγαλύτερο θησαυρό που της έλαχε στην κλήρωση της Νεώτερης Ιστορίας.

Καλό ταξίδι στην Απεραντοσύνη Μίκη, Δάσκαλε και Οδηγέ.

Γιατί εκεί ανήκεις, εκεί ανήκες. Ανέκαθεν!