Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2020

ΕΘΙΜΑ ΧΩΡΙΣ ...ΗΘΗ!

 

Πληθώρα εθίμων αναβιώνουν και παρουσιάζονται εν είδη μουσειακών απολιθωμένων εκθεμάτων κάθε καλοκαίρι στο νησί μας.
Μάλιστα, η ευγενής άμιλλα των ενασχολούμενων έχει οδηγήσει στο σημείο σχεδόν κάθε οικισμός να διαθέτει κι από έναν εξωραϊστικό ή πολιτιστικό σύλλογο με σχετική δραστηριότητα.
Αυτό που πάντοτε με απασχολούσε και διερωτώμουν, χωρίς να υπάρχει κάποια πειστική και επιχειρηματολογημένη απάντηση μέχρι σήμερα, είναι το εξής:
Ποια η πολιτισμική και πνευματική αξία των εθίμων για εμάς τους ίδιους ως πολίτες αυτού του τόπου, που ζούμε σε αυτόν τον τόπο με αυτόν τον τόπο κι ότι αυτός περικλείει -κι όχι ως επιχειρηματίες που ζούνε από αυτόν τον τόπο- όταν αυτά διατηρούνται και σερβίρονται ταριχευμένα χάριν του τουριστικού φολκλόρ, αποσπασμένα από την ψυχή τους και "τσακωμένα" με το κοινωνικό-πνευματικό περιεχόμενό τους, τα Ήθη δηλαδή και την Κοσμοαντίληψη και Στάση ζωής που αυτά ως φέροντες οργανισμοί ιστορικά κουβαλούν;
Τέτοια ώρα τέτοια λόγια εεε;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου