Η απόλυση του μοναδικού γελοιογράφου-αρθρογράφου ΣΤΑΘΗ, όσο κι αν σοκάρισε πολλούς, για μένα δεν αποτελεί έκπληξη.
Η ενοχλητική του παρουσία σε ένα μέσο μαζικής ενημέρωσης δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί εις το διηνεκές.
Είχε προ πολλού εξαντλήσει την ανοχή-αντοχή της εξουσίας.
Η "τιμωρία" του λοιπόν ήταν θέμα χρόνου...
Ανάλογη περιπέτεια άλλωστε βίωσε και η αφεντομουτσουνάρα μου και μάλιστα σε δύο φάσεις, όταν την περίοδο 2003-2005 έγινα αντικείμενο σφοδρής επίθεσης στον εργασιακό μου χώρο, λόγω της άκρως ενοχλητικής για τον Μέγα Ηγεμόνα της Πάρου παρουσίας μου στα πεδία της αρθρογραφίας και της γελοιογραφίας.
Η κραυγαλέα πολιτική δίωξη επιχειρήθηκε -κακότεχνα φυσικά- να δικαιολογηθεί εκ των υστέρων ως αμιγώς υπηρεσιακή, με ιλαροτραγικές προβοκάτσιες υποστηρικτών και εξαπτερύγων του καθεστώτος, οι οποίοι λόγω της μεγαλοθυμίας μου και μόνο γλύτωσαν από πολύ σοβαρές (μα πάρα πολύ σοβαρές) συνέπειες για τις αθλιότητές τους.
Οι γνωρίζοντες θυμούνται...
Το αστείο στην δική μου περίπτωση είναι πως δεν θεώρησαν αναγκαίο να λάβουν κανένα προστατευτικό μέτρο, πιστεύοντας στην ομερτά και στην παντοδυναμία του Αφέντη.
Κι έτσι τα στοιχεία-τεκμήρια ενοχής των πρωταγωνιστών της αλητείας έμειναν σε κοινή θέα.
Η περίπτωση ΣΤΑΘΗ είναι πιο στεγνή, πιο πεζή κι εξ αυτών των λόγων, για το φιλοθεάμον κοινό λιγότερο "ενδιαφέρουσα"...
Η ενοχλητική του παρουσία σε ένα μέσο μαζικής ενημέρωσης δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί εις το διηνεκές.
Είχε προ πολλού εξαντλήσει την ανοχή-αντοχή της εξουσίας.
Η "τιμωρία" του λοιπόν ήταν θέμα χρόνου...
Ανάλογη περιπέτεια άλλωστε βίωσε και η αφεντομουτσουνάρα μου και μάλιστα σε δύο φάσεις, όταν την περίοδο 2003-2005 έγινα αντικείμενο σφοδρής επίθεσης στον εργασιακό μου χώρο, λόγω της άκρως ενοχλητικής για τον Μέγα Ηγεμόνα της Πάρου παρουσίας μου στα πεδία της αρθρογραφίας και της γελοιογραφίας.
Η κραυγαλέα πολιτική δίωξη επιχειρήθηκε -κακότεχνα φυσικά- να δικαιολογηθεί εκ των υστέρων ως αμιγώς υπηρεσιακή, με ιλαροτραγικές προβοκάτσιες υποστηρικτών και εξαπτερύγων του καθεστώτος, οι οποίοι λόγω της μεγαλοθυμίας μου και μόνο γλύτωσαν από πολύ σοβαρές (μα πάρα πολύ σοβαρές) συνέπειες για τις αθλιότητές τους.
Οι γνωρίζοντες θυμούνται...
Το αστείο στην δική μου περίπτωση είναι πως δεν θεώρησαν αναγκαίο να λάβουν κανένα προστατευτικό μέτρο, πιστεύοντας στην ομερτά και στην παντοδυναμία του Αφέντη.
Κι έτσι τα στοιχεία-τεκμήρια ενοχής των πρωταγωνιστών της αλητείας έμειναν σε κοινή θέα.
Η περίπτωση ΣΤΑΘΗ είναι πιο στεγνή, πιο πεζή κι εξ αυτών των λόγων, για το φιλοθεάμον κοινό λιγότερο "ενδιαφέρουσα"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου