Έγραφα χθες για την ιστορία της πρότασης αξιοποίησης των νερών του ΒΙΟΚΑ και κάποιος φίλος παλαιός αιρετός και μόνιμος αναγνώστης του Αριστοφάνη τηλεφώνησε και μου θύμισε κάτι που δεν αναφέρθηκε στο κείμενο αυτό.
Το 1992 υπήρξα υποψήφιος Νομαρχιακός Σύμβουλος (με το παλαιό καθεστώς των εκλεκτόρων και όχι της πάνδημης ψηφοφορίας που ίσχυσε από το 1994) και στο πλαίσιο της υποψηφιότητας αυτής οι παρακολουθήσεις εκ μέρους μου των συνεδριάσεων των Ο.Τ.Α. της Πάρου ήταν ανελλιπείς. Κυριολεκτικά δεν έχασα καμμία συνεδρίαση!
Κάθε φορά που έριχνα λοιπόν στο τραπέζι την πρόταση για την αξιοποίηση των προϊόντων* των ΒΙΟΚΑ (υπαρκτών και μελλούμενων) οι μορφασμοί και τα σκουντήματα κάτω από το τραπέζι μεταξύ μελών των συμβουλίων έδιναν και έπαιρναν.
Σε κάποιο συμβούλιο μάλιστα, μέλος του οποίου υπήρξε ο εν λόγω φίλος επί 4 τουλάχιστον τετραετίες, προκλήθηκε ένταση, όταν ένας σύμβουλος (που σήμερα δεν είναι εν ζωή) την ώρα που ανέλυα το πρόγραμμά μου ως υποψήφιος και στο σημείο που έκανα αναφορά στην πρόταση αυτή, πετάχτηκε απάνω σε έξαλλη κατάσταση και βρίζοντας έφυγε από την συνεδρίαση, αιτιολογώντας την συμπεριφορά του φωνάζοντας πως " έχουμε να κάνουμε σοβαρότερες δουλειές από το να ακούμε μαλακίες"!
Αυτό ήταν το κλίμα εκείνης της εποχής, δυστυχώς, σε σχέση όχι μόνο με αυτήν την πρόταση, αλλά και μια σειρά άλλες στις οποίες έχω κάνει αναφορά σε άλλες αναρτήσεις παλαιότερα....
*Σημειωτέον πως όταν αναφέρομαι σε αξιοποίηση των προϊόντων, εννοώ τόσο τα υγρά όσο και τα στερεά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου