Εμβόλια και Γενετική Μηχανική:Μερικές Αναγκαίες Διευκρινίσεις

Θεωρούμε πως το ζήτημα του εμβολιασμού και δη, του υποχρεωτικού, είναι πρωτίστως πολι-τικό και όχι ιατρικό. Eντούτοις βλέποντας πως η σχετική συζήτηση, πέρα από αδιανόητη πόλω-ση, κυριαρχείται και από –συχνά εξωφρενικές– δογματικές απόψεις, ένθεν κακείθεν, κρίναμε πως αξίζει να επιχειρήσουμε μια προσπάθεια σύνοψης για το τι είναι γνωστό για τις διάφορες εμβολιαστικές τεχνολογίες με τη φιλοδοξία αυτό να λειτουργήσει ως μια πρώτη βάση για την περαιτέρω εμβάθυνση στο θέμα – και στις πιο τεχνικές, πολιτικές και επιστημονικές, λεπτομέ-ρειές του. Σε κάθε περίπτωση, οι ιδιαιτερότητες αυτών των γενετικών νανοσυσκευών που απο-καλούνται εμβόλια, απαιτούν μια πρώτη διασαφήνιση του βιοτεχνολογικού υποβάθρου τους.

 Παραδοσιακά εμβόλια

 Όλα τα εμβόλια μέχρι και το 2020 (με εξαίρεση κάποιες εργαστηριακές και μικρής κλίμακας δοκιμές των τελευταίων χρόνων σε νέες τεχνολογίες) στηρίζονταν στη «μόλυνση» του ανθρώ-πινου σώματος με ένα «ακίνδυνο» στέλεχος του ιού, έτσι ώστε να εκπαιδευτεί το ανοσοποιητικό σύστημα στην αντιμετώπισή του: είτε με κάποιο αδρανοποιημένο στέλεχος (έναν ιό που έχει απονεκρωθεί με υπεριώδεις ακτινοβολίες π.χ.) που δε μπορεί να μολύνει τον οργανισμό, είτε με κάποιο εξασθενημένο στέλεχος του ιού (από κάποια φυσική μετάλλαξη, ή από κάποια εργα-στηριακή διαδικασία) που ναι μεν είναι ζωντανός ιός, αλλά δεν έχει την ικανότητα να αναπα-ραχθεί και να βλάψει τον ανθρώπινο οργανισμό (π.χ. επειδή δεν αντέχει σε θερμοκρασίες άνω των 30°C), ή –σχετικά πιο πρόσφατα– με μια χαρακτηριστική, εργαστηριακά παρασκευασμένη, πρωτεΐνη της επιφάνειας του ιού.Αυτά είναι τα λεγόμενα παραδοσιακά εμβόλια και αποτελούν σχεδόν το σύνολο των προγραμ-μάτων εμβολιασμού.  για περισσότερα εδω.