Αλλού η προστασία, εδώ η φλυαρία...

Με τον Κλοντ γνωριστήκαμε κάτω από όχι φυσιολογικές συνθήκες 29 χρόνια πριν.
Χειριστής ακυβέρνητου (λόγω μηχανικής βλάβης) φουσκωτού εκείνος,  (συν)καπετάνιος σε καΐκι εγώ, όταν τον συναντήσαμε με τον αείμνηστο Π.Περαντινό νοτιοανατολικά του Στρογγυλού σε συνθήκες έντονης θαλασσοταραχής να κουνάει απεγνωσμένα το μπλουζάκι του καλώντας μας σε βοήθεια.
Σπεύσαμε λοιπόν και τον μαζέψαμε, τον ρυμουλκήσαμε ως το λιμάνι της Αλυκής κι από τότε ξεκίνησε η γνωριμία μας.
Ο Κλοντ συνέχισε να έρχεται για αρκετά χρόνια στο νησί και να χρησιμοποιεί σαν ορμητήριό του την Αλυκή για σκαφάτες αποδράσεις, ωστόσο ξαφνικά από το 2003 και μετά, χάθηκαν τα ίχνη του.
Επανεμφανίστηκε πρόπερσι, εμφανώς γερασμένος και μη δυνάμενος πλέον να ασκήσει το αγαπημένο του χόμπι, διατηρώντας όμως αμείωτο το ενδιαφέρον του για τα ταξίδια.
Παρέμεινε 7-8 μέρες στο νησί και στο σύντομο αυτό χρονικό διάστημα, μου δόθηκε η ευκαιρία να μάθω από την ταξιδιωτική του εμπειρία πράγματα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα και εντυπωσιακά.
Μου μίλησε -μεταξύ άλλων- για το καθεστώς προστασίας που διέπει νησιωτικά συμπλέγματα άλλων κρατών και μάλιστα περιπτώσεις όπου τα θεσμισμένα μέτρα είναι ιδιαίτερα αυστηρά, δρακόντεια, εκφράζοντας ταυτόχρονα την απορία και την θλίψη του για την απουσία ανάλογων μέτρων στον τόπο μας.
Έντονη εντύπωση μου έκανε η αναφορά του στις περιπτώσεις των Ανατολικών Σαμόα (οι Δυτικές Σαμόα είναι ανεξάρτητο κράτος), νησιά που ανήκουν στις ΗΠΑ και στα νησιά της Γαλλικής Πολυνησίας, για τα οποία εφαρμόζεται καθεστώς πολύ υψηλής προστασίας του περιβάλλοντος.
Αν αυτά τα μέτρα τολμούσε, όχι να τα εισηγηθεί, έστω να τα ψιθυρίσει κάποιος στο μπουρδελιστάν που λέγεται Ελλάδα, θα τον είχαν πάρει οι "ειδικοί" των καφενείων με τις πέτρες αποκαλώντας τον ΣΟΒΙΕΤΙΚΟ ΚΑΤΑΛΟΙΠΟ, ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΤΗ, ΕΚΤΟΣ ΕΠΟΧΗΣ, ΚΡΑΤΙΣΤΗ, ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ και δεν συμμαζεύεται.
Και δυστυχώς κάθε οικολογική παρέμβαση εξαντλείται σε παχιά λόγια και από καθέδρας ανώφελες διακηρύξεις.
Όλα στην υπηρεσία της "τουριστικής ανάπτυξης"...